คุณพ่อ ยัง มารี ออกืสต์ วัวแซ็ง

 
 
คุณพ่อ ยัง มารี ออกืสต์ วัวแซ็ง
 
Jean-Marie VOISIN
 
 
คุณพ่อ ยัง มารี ออกืสต์ วัวแซ็ง เกิดที่เมือง ลาวุต-ชีญัค  (โฮ๊ต ลัวร์) เมื่อวันที่ 9 มกราคม ค.ศ. 1854 หลังจากที่เรียนที่บ้านเณรเล็กชารเตอรส์ และหลังจากผ่านบ้านเณรใหญ่ เลอปืย 1 ปี คุณพ่อได้รับศีลโกน แล้วเข้าบ้านเณรมิสซังต่างประเทศ วันที่ 23 กันยายน ค.ศ. 1874  ขณะที่คุณพ่อได้รับศีลบวชเป็นพระสงฆ์ วันที่ 22 กันยายน ค.ศ. 1877 คุณพ่อก็ล้มป่วยลงอย่างหนัก แต่ความศรัทธาอันแรงกล้าของท่านต่อพระมารดานิจจานุเคราะห์ บันดาลให้ท่านกลับมีสุขภาพพลานามัยดีคืนมา จึงสามารถออกเดินทางมาประเทศสยาม ในวันที่ 10 มกราคม ค.ศ. 1878 พระสังฆราชหลุยส์ เวย์ ส่งคุณพ่อไปเรียนภาษาจีน ที่ดอนกระเบื้อง พร้อมกับ คุณพ่อซัลม็อง เพื่อนร่วมเดินทาง โดยมีพระสงฆ์เชื้อสายจีนองค์หนึ่ง เป็นอาจารย์สอนภาษาให้
 
ในปี ค.ศ. 1879-1880 ท่านรับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสที่บางปลาสร้อย ใต้ความดูแลของคุณพ่อเกโก ทั่วมณฑล และตั้งแต่ ค.ศ. 1880 ท่านไปอยู่ที่วัดท่าเกวียน เพื่อที่จะได้รวบรวมบรรดาคริสตัง ที่กระจัดกระจายไปให้มารวมอยู่ใกล้วัด ท่านได้สร้างตลาดสำหรับชาวไทยและชาวลาว ที่ อยู่ในเขตป่าบริเวณนั้น ไม่ว่าจะเป็นคริสตังหรือคนต่างศาสนา
 
เมื่อเห็นเช่นนั้น พวกอั้งยี่หรือสมาชิกสมาคมลับของจีน ก็เริ่มทำการเบียดเบียน คุณพ่อวัวะแซ็ง กับบรรดาสัตบุรุษ ในปี ค.ศ. 1895 โดยทำการด่าแช่ง สบประมาท ขโมย และทุบตี คุณพ่อวัวะแซ็ง ถูกด่า ทุบตีด้วยไม้ตะบอง แล้วถูกทิ้งไว้เหมือนดั่งคนที่ตายแล้ว ถึงแม้ว่าคุณพ่อมิได้ถึงแก่ความตายไปในครั้งนั้นก็ตาม ทว่าตั้งแต่นั้นมา สุขภาพของคุณพ่อก็กลับเลวลง และแม้ว่า คุณพ่อได้ไปฟ้องร้อง ตัวคุณพ่อเองและบรรดาคริสตังก็มิได้รับการชดเชยความเสียหายแต่อย่างใดเลย ตรงกันข้าม ตลาดของท่านถูกวางเพลิงไหม้หมดสิ้น โดยได้รับความช่วยเหลือจากคริสตังของท่าน และจากบรรดามิสชันนารี คุณพ่อก็ได้สร้างตลาดขึ้นใหม่ และเริ่มทำการแพร่ธรรมใหม่ ด้วยความอดทน และความรัก แม้ว่าท่านก็เป็นไปไข้อยู่บ่อยๆ แต่ในไม่ช้าโดยคุณพ่อหมดกำลัง จึงต้องมอบการปกครองวัดท่าเกวียนนี้ ให้พระสงฆ์อื่นแทน
 
หลังจากได้อยู่พักผ่อนที่กรุงเทพฯ ระยะเวลาหนึ่ง สุขภาพของคุณพ่อค่อยดีขึ้นบ้าง คุณพ่อ วัวะแซ็งก็ไปขออาศัยอยู่ที่วัดแปดริ้ว ซึ่งมีคุณพ่อแปรเบต์ เป็นเจ้าอาวาส และคุณพ่อก็ได้รับการเอาใจใส่อย่างดีเลิศ จากคุณพ่อเจ้าวัด และภคินีคณะเซนต์ปอล เดอชารตร์ ส่วนคุณพ่อก็พยายามช่วยโดยการฟังแก้บาป โปรดศีลล้างบาป ใช้เวลาอ่านหนังสือ และสวดภาวนา
 
ในปี ค.ศ. 1915 ท่านได้เป็นโรคหัวใจซึ่งกำเริบอย่างรวดเร็ว  วันที่ 14 ธันวาคม ค.ศ. 1915  ท่านได้รับศีลเจิมคนไข้จากคุณพ่อแปรเบต์ และในวันที่ 16 ธันวาคม ค.ศ. 1915 คุณพ่อก็หลับอยู่ในสันติสุขของพระเป็นเจ้าในสวรรค์ รวมอายุได้ 62 ปี เป็นมิชชันนารี 37 ปี.